Maria Skłodowska - Curie (1867 - 1934)
Polska fizyczka i chemiczka. Dwukrotna laureatka Nagrody Nobla (1903 - z fizyki, 1911 - z chemii). Obywatelka polska i francuska, większość życia spędziła we Francji, tam też rozwinęła swoją karierę naukową. Profesor Sorbony, autorka pionierskich prac z chemii jądrowej. Rozszczepienie jąder atomowych umożliwiło wyzwalanie energii jądrowej na skalę techniczną, m.in. w elektrowniach jądrowych, łodziach podwodnych itp. Otrzymywane w reaktorach jądrowych sztuczne substancje promieniotwórcze znalazły rozległe zastosowania w badaniach naukowych, przemyśle i technice, rolnictwie oraz medycynie zarówno do celów diagnostycznych, jak i leczniczych.
Dzieciństwo i młodość
Maria Curie-Skłodowska urodziła się 7 listopada 1867r.w Warszawie.Na świat przyszła w rodzinie mającej tradycjenauczycielskie. Byłą piątym dzieckiem Władysława Skłodowskiegoi Bronisławy Boguskiej. Oprócz najmłodszej Marii państwo Skłodowscy mieli jeszcze czworo dzieci: Zofię, która zmarław wieku 14 lat, Bronisławę (później Dłuską, twórczynię sanatorium dla chorych na gruźlicę w Zakopanem), Józefa (lekarza, ordynatora jednego z warszawskich szpitali), Helenę( później Szalay, nauczycielkę). Od roku 1878 dzieci wychowywał ojciec, ponieważ matka zmarła na gruźlicę płuc.W rodzinie kultywowane były tradycje patriotyczne, najpierw romantyczne, potem pozytywistyczne.
Osiągnięcia
W 1891r. Maria Skłodowska zdała jako pierwsza kobieta w historii egzaminy wstępne na wydział fizyki i chemii Sorbony. W 1893r. uzyskała licencjatz fizyki. Chciała wówczas powrócić do krajuipracować w ówczesnej Galicji, w Krakowie lub we Lwowie. Jej starania o podjęcie pracy naukowej na ziemiach ojczystych spełzły na niczym i powróciła do Paryża. Zaczęła pracować jako laborantka w przemysłowym laboratorium zakładów Lippmana.W tym czasie dalej studiowała na Sorbonie, uzyskując drugi licencjat z matematyki w 1894 r. W 1895r. wyszła za mąż za doktora Pierre’a Curie. Była prekursorką nowej gałęzi chemii - radiochemii.Do jej dokonań należą: rozwinięcie teorii promieniotwórczości, technik rozdzielania izotopów promieniotwórczych oraz odkrycie dwóch nowych pierwiastków - radui polonu.Z jej inicjatywy prowadzono także pierwsze badania nad leczeniemraka za pomocą promieniotwórczości.
Nagrodą Nobla została wyróżniona po raz pierwszy w 1903 - z fizyki, wraz z mężem i z Henrim Becquerelem, za badania nad odkrytym przez Becquerela zjawiskiem promieniotwórczości. 
Po raz drugi została nagrodzona w 1911 - z chemii, samodzielnie, za odkrycie polonu i radu, wydzielenie czystego radu i badanie właściwości chemicznych pierwiastków promieniotwórczych. Należy do grona jedynie czterech osób, który otrzymały Nagrodę Nobla więcej niż raz. Wśród nich jest jedną z tylko dwóch, które otrzymały nagrody w różnych dyscyplinach. W tej czwórce jest też jedyną kobietą oraz jedynym uczonym uhonorowanym w dwóch różnych naukach przyrodniczych.
W 1897r. urodziła się pierwsza córka Marii i Pierre’a, Irena. W 1904r. przyszła na świat Ewa. Po otrzymaniu Nobla Pierre uzyskał stanowisko profesora na Sorbonie i możliwość prowadzenia laboratorium, którego Maria była kierownikiem. Niedługo potem zdarzył się nieszczęśliwy wypadek. Pierre Curie został śmiertelnie przejechany przez konny wóz ciężarowy. Skłodowska przejęła po mężu katedrę na Sorbonie i stała się pierwszą kobietą profesorem na tej uczelni. Sama również wychowywała córki.
Irène Curie (1897-1956) była starszą córką małżeństwa. Od 1918 r. pracowała jako asystentka Marii w Instytucie Radowym na uniwersytecie w Paryżu. W 1925 r. obroniła doktorat z fizyki o cząstkach α wysyłanych przez polon, a w 1926 r. poślubiła młodszego od siebie o 3 lata asystenta matki, Frédérica Joliot. Mieli dwoje dzieci, córkę Hélène i syna Pierre’a. Małżonkowie w 1935 roku zostali wyróżnieni Nagrodą Nobla z chemii za odkrycie sztucznej promieniotwórczości.
Ewa Curie była drugą, młodszą córką Marii i Piotra. Urodziła się w Paryżu 6 grudnia 1904 roku. Była pisarką, dziennikarką, pianistką i politykiem. W latach trzydziestych ubiegłego wieku napisała głośną biografię swojej matki - „Madame Curie”, wydanej w niemal 80 krajach. Była żoną wybitnego amerykańskiego dyplomaty Henry Labouisse’a, ambasadora w wielu krajach i sekretarza generalnego UNICEF. Zmarła w 2007r., w wieku 103 lat.
W Paryżu Maria stworzyła Instytut Radowy,nowoczesną placówkę medyczną i badawczą, z prawdziwym, doskonale wyposażonym laboratorium. Wybuchła I wojna światowa, ogłoszono mobilizację. Maria zamknęła Instytut, wywożąc rad do Bordeaux. Dzięki swojemu uporowi kobieta zdobyła samochody, wyposażyła jew aparaturę rentgenowską i zorganizowała ruchome stacje rentgenowskie. Na froncie, na granicy belgijsko- francuskiej szkoliła personel medyczny, jak robić prześwietlenia.Aby móc samodzielnie prowadzić samochody, w lipcu 1916 roku jako jedna z pierwszych kobiet uzyskała prawo jazdy.
W wyniku kilkudziesięcioletniej pracy z radem Maria Skłodowska - Curie była jedną z pierwszych śmiertelnych ofiar choroby popromiennej. Zmarła 4 lipca 1934r. na ostrą białaczkę w wynikudługotrwałego działaniapromieniowaniajonizującego.Maria jest też pierwszą kobietą, która spoczęła w paryskim Panteonie w dowód uznania zasług na polu naukowym.
"Jestem z tych, którzy wierzą iż nauka jest
czymś bardzo pięknym."„Niczego w życiu nie należy się bać, należy to
tylko zrozumieć.”"Obawiać się - to znaczy służyć nieprzyjacielowi."
